System odprowadzający wodę

System odprowadzania wody

Jeśli nasza budowla nie będzie miała rynien, to woda będzie bezpośrednio spływać po ścianach budynku, a to z kolei są idealne warunki dla grzyba. Normy prawne stanowią, iż każdy budynek, który swoją wysokością przekracza 4,5 m oraz powierzchnię 100 m², musi je mieć. Jeśli budynek jest mniejszy, to dopuszcza się odpowiedni kształt okapów, który zabezpieczy przed zalaniem ścian. Rynny w większości przypadków są systemem zewnętrznym, czasem wewnętrznym, gdy mamy do czynienia z dachem płaskim. Woda odprowadzana z rynien dostaje się do rur spustowych, by następnie wsiąknąć w ziemię lub zostać odprowadzona np. do kanalizacji deszczowej, zbiornika deszczówki.  Ostatnio bardzo modne stało się chowanie rur spustowych w ociepleniu.

Jak dobrać rynny?

Przekroje rynien należy dobrać tak, aby nie doszło do przelewania wody w wyniku zbyt dużej jej ilości. Jeśli mamy do czynienia ze skomplikowanym kształtem dachu, to wskazanie, gdzie ma być orynnowanie, należy pozostawić projektantowi. W innych przypadkach pozostawia się tę decyzję dekarzom. Przepustowość rur nie może być mniejsza, aniżeli 100 mm, gdyż łatwo mogą się one wtedy zapchać liśćmi lub gałęziami. Orynnowanie dobierane jest względem tzw. powierzchni efektywnej, którą należy odwodnić. Jeżeli kąt nachylenia nie przekracza 10^o, to z założenia powierzchnia efektywna jest równa powierzchni dachu.

EPD = (W + ¹/₂H) x L

• W - mierzona w poziomie odległość od narożnika dachu do kalenicy,
• H - wysokość dachu ,
• L - długość dachu.

Najprościej rzecz ujmując, EPD będzie tym większe, im bardziej stromy jest dach. Przy dużym spadzie sporym problemem jest prawidłowe rozmieszczenie rur spustowych.

Jaki materiał na rynnę?

Zazwyczaj rynny są wytwarzane z PVC lub stali, czasem jest to aluminium, jednakże ono jest bardzo drogie. Wizualnie powinno się zgrywać z innymi elementami domu. Rynny z PVC odporne są na działania różnych warunków atmosferycznych, dlatego są one szczególnie polecane nad morzem. Dzięki materiałowi, z którego są wykonane, nawet głębokie rysy pozostają niewidoczne. Minusem jest fakt, iż plastik może się odbarwić pod wpływem słońca oraz należy stosować przy montażu złączki przesuwne. Nie wymagają one żadnej konserwacji, jednakże są podatne na uszkodzenia w niskiej temperaturze. Rynny z ocynkowanej blachy stalowej produkowane są za pomocą wytłaczania. Ich ostateczny kolor uzyskiwany jest dzięki powłokom dekoracyjnym. Są one bardzo odporne na uszkodzenia i raczej nie pękną. Nie są tak wrażliwe na zmiany temperatur, jak wcześniej wspomniany materiał. Minusem jest korozja w miejscach uszkodzeń, dlatego nie montuje się ich np. w sąsiedztwie z drzewami.

Elementy systemu odprowadzającego wodę

Każdy system orynnowania powinien się składać z:

• rynien,
• rur spustowych,
• elementów mocujących,
• elementów łączących.

Rynny montuje się wzdłuż dachu przy wykorzystaniu rynajz, to dzięki nim woda trafia do rur spustowych. Poszczególne odcinki rynien łączone są przy pomocy złączek oraz tzw. narożników. Sztucery odpowiedzialne są za kierowanie całości wody spływającej rynnami do rur spustowych. Rury spustowe mocowane są przy wykorzystaniu obejm do ścian budynku.

Montaż systemu rynien

Montaż systemu rynnowego dokonywany jest po obrobieniu krawędzi dachu oraz wstawieniu pasów nadrynnowych, które nie pozwolą, aby woda zalewała pokrycie. Rynajzy należy przykręcić bezpośrednio do krokwi, ich rozstaw wynosi zazwyczaj od 50 do 60 cm. Haki nie powinny znajdować się dalszej odległości, aniżeli 15 cm od złączek, lejów spustowych, narożników. Rynna musi zostać zamontowana na odpowiedniej wysokości, gdyż inaczej może to spowodować przelewanie się wody lub oberwanie jej zimą z powodu zalegającego śniegu.